1924 - 2024
Centenario do nomeamento coma mellor gaiteiro de Galicia
Avelino Cachafeiro Bugallo

Galicia: diario de Vigo: Número 582
10 agosto 1924

O GAITEIRO DE SOUTELO

Namentras acolá en baixo rebulen as xentes con acontecimentos inventados pol-os homes eiquí na montaña as xentes siguen rebulindo cos acontecimentos da Natureza. Un día de choiva fai falar mais que un troque de réxime político.
No concurso de gaitas de Santiago presentábase o gaiteiro de Soutelo y-este acontecimento estraordinario preocupou as xentes tfcoma se fose un acontecimento da Natureza. E falábase moito e facíanse pronósticos.
 Hoxe é o dia y-o gaiteiro baixou onte xa.
Un feireante duvidou do trunfo, cicais porque alá nos seus tempos escoitou a Ventosela… E as xentes descorazoadas prepararon o esprito pra recibil-a nova d’unha inxusticia.
 Os premios danse por empeños e o gaiteiro non-os ten.
O día rendeu moito e todos tíñamos un concurso de gaitas nos miolos. ¡Que regalía dos ollos se poidésemos destapal-as cacholas de toda ista xente! porque compre non esquecer que os máis orixinaes decorados críanse na maxinación inocente do pobo aldeán.
 ¿E se Avelino se corta? Mirai que tocar alí non vos é o mesmo que tocar en Soutelo.
E no serán do siguente día velahí ven Avelino cos seus irmans  todos vestidos ó xeito enxebre  tocando unha muiñeira que lle erguia o rabo ó mesmo canciño de San Roque. O pai do gaiteiro, na porta da casa, botou un foguete.
Avelino ganara o primeiro premio.
 Ben-o decíamos: non hay quen poida co gaiteiro de Soutelo.
E as xentes da montaña alentaron con fachenda.
Eu entrei con todos na casa do gaiteiro e sentín que tamen me tocaba parte do trunfo porque o arrufio da emoción corríame pol-as costas.
O pai a nai e a irmán, dend’a sorrisa dos seus beizos, dixeron a unha:
 Contade. Y-o irmán pequeno contou:
 Eu tamén ganei o terceiro premio. Deixáronme tocar e toquei. ¡Se vise, meu pai, que ben me saiu a alborada!
 Pois ganaches un traxe, rapaz Aquela noite escoitei dend’a cama como as mozas cantaban: 

Toca, gaiteiriño, toca
meniñas, correi a vel-o
qu’é moita gaita a gaitiña
do gaiteiro de Soutelo 

CASTELAO 

Soutelo de Montes, 30-VII-24

1924-2024 | Avelino Cachafeiro, cen anos do nomeamento coma mellor gaiteiro de Galicia
Revista "Cousas de"

Artigo de Rubén Troitiño para a revista Cousas de. 

Avelino Cachafeiro Bugallo, máis coñecido como "O Gaiteiro de Soutelo", emerxe como unha figura emblemática na rica tradición musical galega do século XX. Nacido o 26 de maio de 1899 e falecido o 13 de abril de 1972, o seu legado perdura como unha das personalidades máis influintes na música e cultura galegas. Avelino Cachafeiro foi nomeado Mellor Gaiteiro de Galicia no ano 1924, un título que marcoulle o camiño hacia o recoñecemento e admiración na escena musical.

Este artigo, escrito por Rubén Troitiño e publicado na revista "Cousas de" en formato físico e online, mergulla aos lectores na vida e legado deste destacado músico galego. Troitiño destaca a importancia dos documentos gráficos e da memoria colectiva na comprensión da vida de Avelino Cachafeiro. A través de artigos de prensa e fotografías de recoñecidos fotógrafos como Virxilio Viéitez, Luis Casado (Ksado), e Ramón Caamaño Bentín, o artigo retrata o papel crucial destes elementos na preservación da historia de Cachafeiro. A memoria da familia e da xente de Soutelo de Montes tamén xoga un papel fundamental, mantendo viva a tradición musical e artística deste ilustre gaiteiro.

O artigo tamén destaca a relación entre Avelino Cachafeiro e Alfonso Daniel Rodríguez Castelao, un influinte intelectual e artista da época. Castelao recoñeceu o valor da música de Avelino e contribuíu á súa difusión a través de debuxos icónicos. Un debuxo realizado por Castelao, actualmente conservado no arquivo do Museo Pontevedra, testemuña a admiración do artista polo gaiteiro de Soutelo.

O relato mergúllase nos logros máis destacados de Avelino, incluída a súa vitoria no concurso de gaitas de Santiago de Compostela en 1924, un momento histórico inmortalizado por Castelao nun artigo publicado no xornal "Galicia - diario de Vigo". 

No recordo do Gaiteiro de Soutelo
13 de abril de 2024 - Faro de Vigo

A continuación poderás ler a nova publicada no Faro de Vigo:

Hoxe, sábado 13 de abril, cúmprense 52 anos da morte de Avelino Cachafeiro.

Cachafeiro retratado na vellez. | // CEDIDA POR JUAN BAUTISTA ALBERTE / RUBÉN TROITIÑO

Cachafeiro retratado na vellez. | // CEDIDA POR JUAN BAUTISTA ALBERTE / RUBÉN TROITIÑO

Neste día, 13 de abril de 2024, recordamos o legado de Avelino Cachafeiro Bugallo, coñecido como “O Gaiteiro de Soutelo”. Nacido o 26 de maio de 1899 e finado o 13 de abril de 1972, Avelino foi fillo de Fermín Cachafeiro e Dolores Bugallo, e irmán de Regina, Marcial, Darío, Carolina, Isabel, Bautista e Víctor Castor. Xunto con estes últimos dous e o seu pai, formaría o cuarteto “Os Gaiteiros de Soutelo” desde aproximadamente o ano 1920 ata o inicio da Guerra Civil en 1936.

Novas investigacións, lideradas por Rubén Troitiño e publicadas no proxecto “Músicas da Terra de Montes”, amosan luz sobre a vida e obra de Avelino Cachafeiro, aportando datos corrixidos e ampliados que enriquecen a nosa comprensión do seu legado.

Desde moi novo, Avelino Cachafeiro Bugallo quedou cautivado polo son da gaita, un instrumento que non só sería a súa paixón, senón tamén a súa marca persoal. Nacido nun fogar onde a música estaba presente en cada recuncho, Avelino atopou inspiración nas melodías que escoitaba dos dedos hábiles do seu avó e do seu pai, Fermín Cachafeiro. A pesar das dúbidas de Fermín sobre o futuro de Avelino como gaiteiro, o ardente amor de Avelino polo instrumento levouno a practicar ás escondidas nas montañas de Soutelo. Foi este amor o que finalmente convenceu Fermín a deixarlle a súa propia gaita, marcando o comezo dunha traxectoria musical que o convertería no lexendario “Gaiteiro de Soutelo”.

Destacando a súa habilidade como gaiteiro solista, Avelino acadou o premio ao mellor gaiteiro de Galicia no ano 1924, no concurso celebrado en Santiago de Compostela. Neste ano 2024, celebramos ese centenario. Este triunfo no concurso de gaitas converteuse nun momento histórico, sendo inmortalizado polo ilustre escritor e debuxante Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao nun artigo publicado no xornal Galicia - diario de Vigo o 10 de agosto de 1924. Neste artigo, Castelao felicitou a Avelino e creou un debuxo icónico que o representaba. A copla que acadou fama nese momento dicía: Toca, gaiteiriño, toca / meniñas, correi a vel-o / qu’é moita gaita a gaitiña / do gaiteiro de Soutelo.

Este recoñecemento non só honra a Avelino, senón tamén á rica tradición musical de Soutelo de Montes. Ademais, vale a pena mencionar que o seu irmán Víctor Castor tamén logrou un destacado terceiro posto no concurso.

Ao longo dos anos, Avelino e o cuarteto “Os Gaiteiros de Soutelo” gravaron seis discos con un total de 12 temas para a Casa Regal e emprenderon unha xira por América. Todo cambiou co inicio da Guerra Civil, que marcou o fin desta agrupación.

No ámbito persoal, Avelino casou en 1929 con Josefa Cortizo Nogueira na parroquia de Santa María de Conxo (Santiago de Compostela), unindo así a súa vida á da súa amada. O ano 1956 trouxo consigo o doloroso falecemento de Josefa, a súa esposa, o que deixou unha profunda pegada na vida de Avelino. A partir de entón, retirouse das actuacións públicas como gaiteiro, concentrándose en outros aspectos da súa vida.

Avelino Cachafeiro non só foi un virtuoso da gaita, senón tamén un emprendedor. Tivo diversos negocios, dende un bar ata unha sala de festas chamada “Changüí”, pasando por un surtidor de gasolina e incluso unha funeraria.

Na súa faceta artística, máis aló da música, Avelino destacou como pintor, escultor e poeta. Publicou un libro titulado “Voando cos ás da vida”, impreso en xuño de 1969 en Artes Gráficas do Faro de Vigo. Este libro conta cun total de 42 poemas, con prólogo de Ramón Otero Pedrayo e portada de Urbano Lugrís, e é un testemuño da versatilidade e profundidade do seu talento artístico.

A vida e obra de Avelino Cachafeiro Bugallo continúan sendo unha fonte de inspiración e admiración, recordándonos a importancia de preservar e celebrar as nosas raíces culturais galegas. O seu legado perdura en cada nota de gaita e en cada verso dos seus poemas, recordándonos a grandeza da nosa tradición musical e artística.

Artigos relacionados