Valentín Durán Sieiro
Valentín Durán Sieiro, nado o 8 de maio de 1914, foi un dos fillos de José María Durán e Preciosa Sieiro que herdou a paixón musical do seu pai. Iniciou a súa formación musical na academia de Manuel García e logo uniuse á de Cerdeira, onde estreouse coa banda ante o público.
O seu primeiro instrumento foi o bombardino, seguindo os pasos do seu pai, pero Valentín tamén era un habilidoso gaiteiro. Xunto co seu irmán José e o seu sobriño Julio, impulsou un grupo de gaitas/charanga no que tamén participaron músicos da Banda de Cerdedo como José María Sieiro co bombo, Arturo Sieiro co clarinete e David Paz coa caixa. Antonio Vidal tamén formaba parte desta agrupación, que nunca estivo asociada ás bandas de Cerdedo.
Valentín participou activamente no mundo musical de Cerdedo, tocando en todas as bandas existentes naquele momento: co seu mestre Cerdeira, con Manuel García, con José Benito García e, finalmente, na Banda La Unión de Gerardo Lavandeira.
Na súa vida persoal, Valentín casou con Delfina Rodríguez Álvarez, natural de Carrero (Asturias). A comezos da década de 1950, como moitos outros, emigrou a Venezuela. Aínda que en América non converteu a música na súa profesión, durante un tempo foi contratado para tocar o baixo na Banda da Marina e participou en algunhas outras bandas. Faleceu nese país.
A información proporcionada está no libro As bandas de música de Cerdedo do autor Manuel Campos. Este libro ofrece unha investigación detallada sobre a historia e o desenvolvemento das bandas de música en Cerdedo, incluíndo información sobre músicos destacados e a súa contribución ao panorama musical local.
Fotografías
Na hemeroteca atopamos unha noticia curiosa na cal José Durán denuncia a desaparición de Valentín Durán, o seu fillo de 17 anos. A noticia foi publicada en El Ideal Gallego o 5 de xuño de 1932: