José María Durán Lorenzo
José Durán
José María Durán Lorenzo, coñecido como José Durán, naceu en Cerdedo durante o verán de 1861, o 18 de agosto. Fillo de Manuel Durán Pérez, un canteiro oriundo de Santiago de Loureiro, e Feliciana Lorenzo, unha cerdedense, José Durán tivo unha forte conexión coa súa terra ao longo da súa vida.
Dende moi novo mostrou interese pola música e o seu primeiro contacto coa mesma probablemente tivo lugar na academia da fragua de Manuel Paz Ogando, onde aprendeu a tocar o bombardino. Entre os 14 e os 19 anos, participou activamente na Banda de Cerdedo, baixo a dirección do mestre Campio García Silva. Neste período, forxou unha estreita amizade con Ramón José Lavandeira Limeres, un compañeiro músico co que mantivo unha relación de compadreo. José Durán tamén tivo a oportunidade de tocar o bombardino na Banda de Cabenca, dirixida polo seu amigo Lavandeira.
A pesar da súa paixón pola música, José tamén exerceu como arrieiro, transportando cargas entre Pontevedra, Vilagarcía e Cerdedo, e máis tarde tamén a Vigo. En Cerdedo, contraeu matrimonio con Preciosa Sieiro Varela e xuntos formaron unha gran familia, con nada menos que 21 fillos. Infelizmente, varios deles faleceron ao nacer ou moi novos, e outros emigraron cedo de Cerdedo. Dentro da súa descendencia, destacaron catro fillos que tamén seguiron o camiño da música. Aínda que non temos a certeza se Gerardo e Pepito chegaron a tocar na banda, Valentín e José foron músicos de excepcional talento. Ademais, o neto de José, Julio Durán Sieiro, fillo de Luzdivina, converteuse nun músico destacado na Terra de Montes.
José Durán faleceu aos 88 anos o 27 de novembro de 1948, deixando un legado musical e unha conexión profunda coa súa terra natal. A súa dedicación á música e a súa contribución á tradición musical de Cerdedo son un testemuño da importancia deste pequeno recuncho de Galicia na rica historia musical da rexión.
Na hemeroteca atopamos unha noticia curiosa na cal José Durán denuncia a desaparición de Valentín Durán, o seu fillo de 17 anos. A noticia foi publicada en El Ideal Gallego o 5 de xuño de 1932:
