Antonio Beiro Bouzán
Mosquera

Antonio Beiro Bouzán, coñecido como Mosquera, foi un dos rapaces que acudiu a aprender solfexo co mestre Gerardo Lavandeira Durán e tivo a oportunidade de actuar coa súa banda. Nado o 6 de xullo de 1933 en Cerdedo, compartía a súa paixón pola música con outros talentosos músicos da época, como Jaime Barros O Manco, Manuel Monteagudo, fillo de Touqueira, José Luís Rey, Mingos, e Antonio Sánchez, seu compañeiro na Banda La Unión. O alcume de Mosquera vén do apelido do seu pai, José María Beiro Mosquera, un carpinteiro que tiña a súa casa na Torrente de Cerdedo e o taller na parte baixa do pobo, preto da Ponte Baloutas. A ascendencia musical de Antonio tamén se debe ao seu avó Bernardino Beiro Paz, quen formou parte da Banda de Cerdedo a finais do século XIX. O apelido Bouzán vén da terra materna de Gumersinda, Limeres. 

Aínda que aprendeu solfexo co mestre Gerardo, o seu primeiro instrumento, o clarinete, foi ensinado polo versátil músico Julio Durán Sieiro. Durante os anos que asistiu á academia de Gerardo, esta mudou de lugar en varias ocasións por diferentes locais en Cerdedo, incluíndo a fragua dos Paz na Filluda. Antonio recorda: "Estiven en varios destes lugares porque pasei moito tempo tocando, dende os 15 anos que comecei ata os 25, cando marchei a Venezuela. Case dez anos dedicados á música. Non recordo se a música xa rematara ou seguía cando marchei en 1958". 

É certo que en 1958 xa non existía ningunha banda de música en Cerdedo. Mosquera tamén participou na última formación da Banda de Cerdedo, cando Touqueira era o director e viñan reforzos de Estrada. 

Antonio marchou para realizar o servizo militar: "No servizo fun músico. Estiven na Academia Xeral Militar de Zaragoza, na época na que o Rei estaba alí como estudante. Cando volvín de permiso, trouxen o instrumento comigo porque permitíanno, pero era máis moderno e non estaba afinado como os daquí, xa que era medio punto máis alto. Era un clarinete sistema. Os que se ven na foto tiñan trece chaves, o meu tiña quince. Tamén había outros, como o de Eladio, que eran aínda máis antigos, con doce chaves. Non tiñan aneis inferiores, que xa tiñan os máis modernos". 

Unha vez rematada a súa etapa militar, Antonio obtivo un permiso indefinido, pero aínda tivo que agardar dous anos para obter a licenza que lle permitiría emigrar. Así, pasou un ano en Madrid antes de regresar a Cerdedo por uns meses antes de emigrar a Venezuela. 

Antonio reside naquel país, concretamente en Maracay, onde tamén viviu e morreu outro músico cerdedense, Manuel Vida, coñecido coma Meleque. Aínda que non toca nunha banda actualmente, Antonio mantén viva a súa paixón pola música. Aínda que non conserva o seu clarinete, mercou un saxofón novo en Venezuela. Desafortunadamente, nunha ocasión entraron na súa casa e roubáronllo, pero hai uns anos adquiriu outro. Como el mesmo nos conta: "O saxofón sempre me gustou máis que o clarinete. Aínda toco algo con el. É algo que me trae recordos. Afortunadamente, nunca tiven máis necesidade del. Valentín Durán, Manolo Lavandeira ou Julio Durán tocaron moito nas músicas alá". 

Antonio Beiro Bouzán, co seu percorrido musical e a súa participación na Banda de Cerdedo, é un exemplo destacado do talento e a paixón pola música que existe nesta terra. Aínda que a súa carreira musical o levou a Venezuela, Cerdedo segue a ser un lugar ao que regresa con frecuencia, mantendo así o vínculo coa súa terra natal e o seu amor pola música que aprendeu cos grandes mestres da súa época.