Cancioneiro popular da provincia de Ourense
Título: Cancioneiro popular da provincia de Ourense
Dirección: Mariló e Xulio Fernández Senra
Análise e Estudio Literario: Fº Xavier C. Álvarez Campos e Salomé Fernández Senra
Transcrición de Partituras e Estudio Musical: Carlos Iglesias Borrajo e Ana Rosa Morán Viera
Ilustracións: Luís Cid
Asesor Lingüístico: Delfín Caseiro Nogueiras
Traballo de Campo: Equipos de Investigación da Escola Provincial de Danzas da Deputación de Ourense e da Agrupación Castro Floxo
Ex-Libri: Tomás Vega
Edita: Deputación de Ourense | 1ª Edición, Ourense, 1997
Maqueta e infografía: X. L. Vázquez e N. Carpentier, S.C.
Impresión: Gráficas RODI, Ourense
ISBN: 84-87575 -47-1
Cancioneiro Popular da provincia de Ourense Vol. 1
Inmersión no folclore da provincia de Ourense, concretamente no concello de Avión e Beariz, no primeiro volume do "Cancioneiro Popular da provincia de Ourense". A través deste texto, ofrecémosche unha visión xeral do que podes atopar nesta obra.
O folclore é unha parte importante da cultura de calquera comunidade, e en Ourense non é unha excepción. Neste volume observamos diversas formas de apreciar o folclore a través da investigación, que implica a recopilación, clasificación e transcripción das cancións tradicionais.
A singularidade das pezas musicais
O Cancioneiro Popular destaca polas pezas musicais recollidas na zona, que son notables pola súa orixinalidade melódica e rítmica. A maioría das cancións recollidas nesta rexión estaban destinadas a ser cantadas para o baile, seguindo unha orde específica: "jota", "muiñeira" e "agarrado". Indica o texto de presentación da publicación que é interesante sinalar que en Ourense, utilízase o termo "valse" para describir os ritmos nos que se baila agarrado, a pesar de que non sempre se trata dun vals no sentido tradicional.
Transcrición musical e características
O volume inclúe transcricións musicais das cancións, algunhas das cales poden estar en compás de 2/4, pero respéctase o ritmo empregado polos cantantes. As cancións adoitan ter unha estrutura silábica con pequenos melismas, o que facilita a comprensión do texto musical. As melodías adoitan ser descendentes e ondulantes, con intervalos de terceira, cuarta e quinta, preferentemente ascendentes. O Cancioneiro Popular tamén revela características modais nas cancións, que poden variar desde modos maiores e menores ata modos antigos, como o fríxio. Ademais, explóranse diferentes extensións melódicas, desde sextas ata séptimas.
O "Cancioneiro Popular da provincia de Ourense - Vol. 1" é unha fonte invaluable de coñecemento e aprecio por esta herencia cultural única.